Kürt illerinde halk BDP’yi ve özerkliği seçti, HDP yerinde saydı

Kürt illerinde iki program karşı karşıya geldi. BDP’nin programı demokratik özerklikti. AKP’ninki ise tek devlet, tek millet programı. Sonuçta, Kürt halkı demokratik özerkliği seçti. BDP, Diyarbakır, Tunceli, Hakkari, Van, Iğdır, Şırnak, Siirt, Batman’da tekrar belediye başkanlıklarını kazanırken Bitlis, Ağrı ve Ahmet Türk’ün siyasi yasağı dolayısıyla bağımsız olarak seçime girdiği Mardin belediye başkanlıklarını AKP’nin elinden aldı. Kürt halkı böylece demokratik özerklik lehinde net bir irade koymuş oldu. Rojava sınırındaki Ceylanpınar’da çok sayıda BDP pusulasının yakılarak çöpe atıldığının ortaya çıkmasının ardından büyüyen direniş de bu iradenin bir parçasıydı. Ceylanpınar, Türkiye Kürdistan’ındaki halk iradesi ile Rojava arasındaki köprü oldu. AKP’nin tek devlet, tek millet sloganıyla savunduğu sömürgeci politika, İslamcı Kürt partisi Hüda-Par’ı bile yabancılaştırmış olacak ki daha önce AKP’yi destekleyen Hüda-Par, pek çok ilde tek başına seçime girdi. Batı’da HDP çatısı altında yapılan çalışmalar ise BDP’nin politikalarının başka bir adla savunulmasının ötesine geçemediği için başarılı olamadı. İstanbul’da Gezi ve İmralı süreçlerinde öne çıkan Sırrı Süreyya Önder, Pınar Aydınlar’la birlikte yürüttüğü iddialı kampanyada yüzde 4,8’e ulaşarak bir önceki seçimlerde 4,6 oranında oy alan Akın Birdal’ın başarısını sadece 0,2 puan ilerletebildi. En çarpıcı gerileme Adana’da yaşandı. 2009 yılında Adana’da kent topraklarının kamulaştırılması, taşeronun yasaklanması, işçi denetimi gibi sınıfa seslenen bir programla ittifakın adayı olan Şiar Rişvanoğlu yüzde 9 oranında oy almıştı. Bu seçimlerde HDP çok daha geniş bir bileşeni kapsadığı halde yüzde 7,3’te kaldı. Antalya’da oy oranı yüzde 3,4’ten yüzde 2,3’e, Manisa’da oy oranı yüzde 4,5’ten yüzde 2,5’e düştü. İzmir ve Aydın yüzde 3,5 seviyesinde alınan oylarla 2009’a göre en çok ilerleme kaydedilen iller olurken Ankara ve Bursa da oy oranlarının arttırıldığı şehirler arasında yer aldı.