MND İzolasyon işçileri ile röportaj: İşe geri dönersek bu fabrikada, dönemezsek başka fabrikalarda örgütlenmeye devam edeceğiz
AKP'nin İzmir eski milletvekili İlknur Denizli'ye ait MND İzolasyon fabrikasında yaşanan ağır sömürü koşullarına karşı çıkan işçiler Lastik-İş sendikasında örgütlendiler. Yetki için yeter sayıya ulaşmaya çok yaklaşmışken patron sendikal çalışmayı fark edip aralarında öncü işçilerin de bulunduğu 11 işçiyi işten çıkarttı. Biz de Gerçek gazetesi olarak MDN işçileri ile örgütlülük süreçleri ile ilgili bir röportaj yaptık.
Gerçek: Fabrika ne üzerine üretim yapıyor?
MND işçileri: Fabrika izolasyon malzemeleri üretimi yapıyor. Büyük firmaların yan sanayisi durumunda. Beyaz eşyadan otomotive, inşaattan elektroniğe birçok büyük firmanın izolasyon malzemelerini üretiyoruz.
Gerçek: Fabrikadaki çalışma koşulları nasıldı?
MND işçileri: Bir kere iş çok ağır bir iş. Günde 12 saat çalışıyoruz. İzolasyon malzemelerinin hammaddesi insan sağlığı açısından oldukça zararlı maddeler. Sürekli bu maddeleri soluyoruz ve ömrümüzden ömür gidiyor. Tüm bu ağır koşullara rağmen aldığımız ücret asgari ücret. Hiçbir sosyal hakkımız yok. Bu adaletsizliği sık sık dile getirdik. Her seferinde bekleyin bekleyin dediler. Özellikle fabrika içindeki bazı bölümlerdeki ağır işlerde çalışan işçilerin ücret talebi sürekli vardı. Son bir talepte daha bulunduk. Taleplerimiz yerine gelmeyince sendikal örgütlülük için harekete geçtik.
Gerçek: Sendikal örgütlenme süreci nasıl işledi?
MND işçileri: Önce daha tecrübeli işçi arkadaşlarla görüştük bilgi aldık. E-devletten baktığımızda bizim fabrikanın metal iş kolunda gözüktüğünü gördük. Halbuki yaptığımız üretime bakıldığında metal iş kolunda olmadığımız açıktı. Biz yinede DİSK'e bağlı Birleşik Metal'le ilk irtibata geçtik. Onların da yardımıyla bizim işkolumuzda örgütlenme yapan Lastik-İş sendikası temsilcileri ile görüştük. Hep birlikte örgütlenme sürecini başlattık.
Gerçek: Sendikalılaşma fikrine işçilerin tepkisi nasıl oldu?
MND işçileri: İlk önce yakın çevremizdekilere açtık bu durumu ve her bölümden güvendiğimiz bir arkadaşı alıp örgütlenme komitesi kurduk. İşçilerle konuştukça sendikalılaşma fikrinin diğer işçiler tarafından da sık sık dile getirildiğini öğrendik. Herkes bir kıvılcım bekliyormuş.
Gerçek: Komite nasıl çalıştı?
MND işçileri: Dediğimiz gibi önce güvendiğimiz işçilerle görüştük. Pek çoğumuzun sendikal tecrübesi yoktu. Belli bir sayıya ulaşınca sendika temsilcileri ile toplantılar yaptık. Sendikaya nasıl üye olacağımızdan içeride nasıl örgütleneceğimize kadar pek çok konuda 2 vardiyadaki işçilerle grup grup çalışmalar yaptık. Bu süreç 1 ay sürdü. Bir ayın sonunda çalışmalar belirli bir olgunluğa ulaşınca bir gecede onlarca işçiyi sendikaya üye yaptık. Fabrika mevcudu 204 kişiydi ve bizim fabrika işyeri statüsünde olduğu için üçte bir sayısına ulaşmamız gerekiyordu. 80'e yakın işçi sendikaya üye oldu. Yetki başvurusu yapmaya az bir sayı kala patron çalışmadan haberdar oldu ve bizim de içinde olduğumuz 11 işçiyi işten attı. Bunun üzerine biz de Lastik-İş sendikası yöneticileri ile birlikte fabrika önünde bir eylem yaptık.
Gerçek: Siz işten atıldıktan sonra içeride durum nedir?
MND işçileri: İçeride nasıl bir baskı olduğunu biz bizzat atılırken yaşadık. Bizi genel müdür tek tek odaya çekip tehdit etti. Bir daha Manisa'daki hiçbir fabrikada çalıştırılmayacağımızı söyledi. DİSK'in terörist sendika olduğunu buna üye olan işçilerin de terörist muamelesi göreceğini söyledi. İşe iade davası açarsak başımıza çok daha kötü şeylerin geleceğini söyledi. “Hayatta olduğum müddetçe bu fabrikaya sendika ne pahasına olursa olsun girmeyecek” dedi. Ve buna benzer pek çok şey söyleyerek bizi tehdit etti. Aynı şekilde fabrikadaki basın açıklaması sırasında da tek tek fotoğraflarımızı çekti bize küfürler etti. Bize bunları yaparken içerideki işçilere de aynı şekilde baskı yapmakta. Birçok işçiden e-devlet şifresini istemiş. Şifrem yok diyeni mesai saati içinde PTT'ye şifre almaya göndermiş. Baskı yaptığını gizlemek için fabrika içinde kameranın olmadığı tek yer olan revirde işçileri sorguya çekiyor. Bizi de aynı şekilde orada sorguya çekmişti. Yapılan bu baskı neticesinde birkaç işçi de kendi isteğiyle işten çıktı. Ancak patron yine de istediğine ulaşamadı. Yapılan bu baskı işçilerin azmini arttırdı. Hiç ummadığımız işçiler biz de varız dediler. İşe iade davalarımızı da açtık. Hemen pes etmek yok. İşe iade davasını kazanıp kaldığımız yerden devam edeceğiz.
Gerçek: Son olarak gazetemiz aracılığıyla söylemek istediğiniz bir şey var mı?
MND işçileri: Bizler ilk kez sendikalılaşma çalışmasının içine girdik ama bu süreçte çok şey öğrendik. Bundan sonra işe geri dönersek bu fabrikada, dönemezsek başka fabrikalarda örgütlenmeye devam edeceğiz. Manisa OSB'deki tüm fabrikalarda örgütlenme çalışmalarını destekleyeceğiz. Bizler işçiler birleşince karşısında hiçbir gücün duramayacağını yaşayarak öğrendik. Bundan sonra haklarımızı sonuna kadar savunacağız ve patronlara hakkımızı yedirtmeyeceğiz. Bu vesile ile sendikal örgütlenme sürecinde bizlere desteğini sunan ve yol gösteren tüm kişi ve kurumlara teşekkür ederiz.
